انواع عایق کاري :
1- عایق هایی که در ساختار آنها حبابهاي هوا وجود دارد و باعث کاهش هدایت حرارت می شوند.
2- عایق هایی که حرارت را باز می تابند.پشت این عایق ها باید حدود 20 میلی متر فاصله هوایی تعبیه شود.
عایق ها چگونه ارزیابی می شوند ؟
فاکتور مهم در انتخاب عایق ها ، میزان مقاومت حرارتی آن هاست.هر قدر n مقاومت بالاتر باشد ، عایق حرارت را کمتراز خود عبور می دهد و صرفه جویی که به همراه دارد افزایش می یابد ، پس به جاي ضخامت عایق ها ،باید مقاومت حراتی آن ها با هم مقایسه شوند.
عایق هاي گوناگون با مقاومتهاي حرارتی برابر ، از نظر میزان صرفه جویی در انرژي همانند هستند و تنها اختلاف آنهادر قیمت و محل کاربرد است.
چه جاهایی باید عایق کاري شوند؟
– سقف ها : با عایق کاري سقف مصرف انرژي براي گرمایش و سرمایش ساختمان حداقل 35% تا 45% کاهش می یابد.
– دیوار هاي خارجی : مصرف انرژي براي گرمایش و سرمایش ساختمان را دست کم حدود 15% کاهش می دهد.
– کف : مصرف انرژي در زمستان را 5% کاهش می دهد.
– لوله هاي آبگرم : براي عایق کاري لوله هاي آبگرم می توان از عایق هاي پتویی یا عایق هایی که به طور ویژه براي لوله ها ساخته شده و به راحتی قابل نصب هستند استفاده کرد.
سقف و کف ساختمان هاي موجود را می توان به راحتی عایق نمود.
بر اساس مقررات ملی ساختمان ، تمامی ساختمانهایی که ساخته می شوند باید به اندازه کافی عایق کاري شوند. میزان عایق مورد نیاز در همین مقررات تعیین شده است.